Sporten met je hond!
28.03.2018, Melanie
In het holst van de nacht je bed uit om je paard op tijd
gepoetst en geknot op de trailer te zetten, om hem vervolgens
uren later na de cross als een modderklomp weer mee naar huis
te nemen, dat mis ik totaal niet.
Dat wil zeggen, die nachtelijke taferelen en het poetswerk
zowel voor en achteraf, daar kijk ik niet bepaald met heimwee
op terug. Het crossen blijft een achilleshiel, maar daar gaan
we het nu niet over hebben.
Lekker relaxt de hondensport in, dat leek mij ideaal.
En daar sta je dan, op zaterdag ochtend 6:00 uur naast je bed
om op tijd met je hondje naar Brabant te vertrekken. Je wordt
namelijk geacht om je rond 8:30 uur aan te melden voor de
werkproef.
Het droombeeld van de ideale sport gaat hiermee enigszins in
rook op en ik vraag mij om 6:00uur dan ook eventjes af wat
hier ook alweer leuk aan was.
Boots vind alles leuk, zelfs op dit belachelijke tijdstip. En
aangezien een hond plus attributen toch net ff makkelijker
ingepakt is, zijn we samen al snel stressloos op pad.
Keurig op tijd komen we aan op het terrein. Terwijl ik mij
aanmeld, blijft Boots even in de auto. Dit vindt hij maar
stom, Boots zit met zijn grote zwarte dopneus graag overal
bij. Dat lukt niet vanuit de auto.
Intussen zie ik één voor één mijn clubgenootjes aankomen. Het
voelt allemaal nog onwennig. Met de paarden wist je altijd
precies hoe en wat. Maar nu ben ik de beginner tussen al die
ervaren wedstrijdlopers. Boots is een knappe hond, dat weet
ik wel. Maar die moet die proeven toch maar zien te flikken
met zo een kneus aan zijn zijde. En dan ben ik ook nog eens
een kneus die wel een soort fanatiek is. "Je moet het zien
als een training", hoor ik iemand zeggen. Tja, dat riepen ze
met de diplomadag ook. Maar ik zie het helemaal niet als een
training. Natuurlijk wordt het een leerzame dag, vooral op
het gebied van geduld kweken is dit voor zowel Boots als voor
mij een goed leermoment. Maar verder zie ik het meer als een
meting. Ik wil weten waar we staan. Wat onze zwakke punten
zijn en hoe we deze kunnen verbeteren. Yep, zoals ik al zei,
ik ben fanatiek. Maar ik maak mij geen illusies. Er lopen
veel knappe honden met dito knappe baasjes. Realistisch
blijven, bovenin gaan we niet eindigen. Maar in de middenmoot
zou toch wel heel gaaf zijn. En het liefst boven de 60punten
had ik zelf bedacht. Of dat werkelijk realistisch is, dat
zullen we vanzelf beleven.
De eerste proef moeten we eerst een stukje linie lopen. Samen
met een andere combinatie loop je in een rustig tempo met de
honden naast je naar de aangegeven positie. Dan stuurt de
linker loper de hond uit om twee dummy's te halen en daarna
herhaalt zich deze oefening en mag de andere hond de dummy's
halen.
Boots heeft nog geen dummy's gezien en is nog niet heel erg
opgefokt, dat is handig. Hij volgt voordat de proef begint
fantastisch. Ondanks het goede om hem heen is die één en al
focus, de knapperd!
Totdat we plaats nemen tussen de paaltjes. Als een bulldozer
sleurt hij mij mee naar de aangeven plaats. En rustig op zijn
beurt wachten is er niet bij.
Als hij dan eindelijk aan de beurt is, haalt hij wel braaf de
dummy's binnen. Het kan netter, maar het apporteren was zeker
niet slecht.
Achteraf blijkt deze proef beloond te zijn met 15 punten.
Netjes, maar dit moet beter kunnen.
Door naar proef 2.
Er wordt twee keer geschoten terwijl Boots los naast mij zit.
Twee dummy's worden opgegooid in een kring met nep vogels.
De moeilijkheid hier is dat de teefjes die vlak voor hem de
proef hebben gelopen, er een plasje hebben gedaan. Daarnaast
heeft Boots nog wel eens last van keuze stress.
Eerst gaat het mis omdat hij inspringt ophef tweede schot.
Zonde, want we hebben keihard gewerkt aan steadyness. Maar
twee schoten is blijkbaar toch nog net teveel van het goede.
Boots heeft ze prima gemarkeerd, maar vind dat er nog meer
gemarkeerd moet worden. Meneer plast op zijn gemakkie over
een plasjes van een teef heen. Waarom moet hij precies nu de
macho uithangen...
Dan wordt hij geplaagd door keuze stress. De dummy's komen
beide binnen, maar door zijn soort van zelfgecreëerde mikado
met dummy's blijven er slechts 8 punten over, beetje jammer.
Maar niet getreurd, proef drie is er eentje met water.
In de wachtkamer zit hij met zijn prethoofd om zich heen te
kijken en hij wordt helemaal hysterisch als die doorheeft wat
hier de bedoeling is.
Het is de bedoeling dat je de hond inzet op een steiger.
Wanneer er geschoten wordt, valt er een dummy in het water en
deze mag hij direct halen. Zodra hij terug zwemt volgt er nog
een schot en mag hij op het land een tweede dummy halen nadat
hij de eerste heeft ingeleverd.
Boots is zijn vorige leven vast een badeend geweest. Het
liefst leeft hij in het water. Van een steiger afspringen
heeft hij nog nooit gedaan, maar ik heb er alle vertrouwen in
dat hij dit probleemloos doet.
Wel twijfel ik aan mijn eigen lompigheid op een natte gladde
steiger. Ik besluit om voor de steiger de lijn er alvast af
te halen. Ik zie mijzelf al helemaal gaan, achter mijn hond
aan de plomp in. Dus dat voorkom ik maar al te graag.
Boots neemt netjes naast mij plaats op de steiger. Het schot
valt en de dummy plonst in het water. Met een geweldige duik
zonder enige twijfel gaat Boots te water. Vlotjes zwemt hij
met de dummy terug. Tuft de dummy uit om even te schudden,
dat is jammer. Wel neemt hij op commandant braaf weer plaats
naast mij. Ik moet hem met zijn neus de goede kant op zien te
krijgen, anders plonst die nog een keer. Dat zou zonde zijn.
Hij reageert goed op het signaal en loopt vlot de goede kant
op. Op de territorium fluit gaat de neus aan de grond en hop,
netjes brengt hij de tweede dummy binnen.
Op deze proef ben ik zo trots! Zie ons eens gaan, het lijkt
net echt.
De 17 punten die het oplevert bevestigen mijn trotse gevoel,
hoe leuk is dat.
Dan proef 4.
Boots gaat tijdens het wachten compleet uit zijn stekker. Hij
denkt dat die nog een keer te water mag, maar helaas, dat
wordt een tegenvaller.
Ik zet hem naast mij en er wordt een zeer kort apport vlak
naast het water opgegooid. Keurig wacht hij tot ik hem stuur.
Hij pakt razendsnel de dummy op en maakt een klein ommetje
door het water, zodat hij toch met natte voeten terug komt.
Zijn humor krijg je er nooit uit vrees ik. De dummy brengt
hij netjes en hij neemt weer naast mij plaats. Hij wacht weer
keurig tot ik hem uitstuur voor het volgende apport. Zodra
die mag vliegt hij als een raket uit de startblokken. Pakt
het houten blok op en zoekt met blok en al nog even verder of
er echt geen gewone dummy ligt. Het antwoord is nee en met
een kleine vertraging brengt hij ook het blok netjes binnen.
14 punten, niet slecht!
En op naar de laatste proef.
Boots gaat tijdens het wachten rustig liggen. Ik beloon hem
hier uitgebreid voor. Tussendoor rust pakken moet hij leren,
dus dit is heel knap en dat laat ik hem weten door wat
lekkers tussen zijn voorpootjes te strooien.
Ik merk aan hem dat door alle indrukken het kwartje opraakt.
Gelukkig is de laatste proef een makkelijke om mee af te
sluiten. Tenminste, in theorie is dit een makkelijke proef.
De praktijk blijkt anders.
We nemen plaats en ik zet hem los naast mij. De keurmeester
geeft aan dat het ook aangelijnd mag om inspringen te
voorkomen. Hierdoor ga ik twijfelen aan mijn hond. Ik sla een
lus om zijn nek en geef aan dat ik er klaar voor ben.
Boots staat op scherp, ik voel zijn onrust door het
lijntje.
Twee schoten en links en rechts worden een dummy opgegooid.
Doordat we tegen de zon inkijken is het markeren lastig.
Hopelijk heeft Boots daar geen last van. De eerste dummy is
goed gemarkeerd, hij pakt deze op en zonder te wisselen
brengt die deze netjes terug. De vaart is er wel wat uit. Hij
is afgeleid door alle luchtjes die hij onderweg
tegenkomt.
Hij brengt de dummy bij mij en neemt weer braaf naast mij
plaats. Ik zie aan zijn kop dat het goed is dat dit de
laatste dummy is.
Ik stuur hem naar de linker dummy maar bijna aangekomen buigt
hij af naar rechts en gaat daar zoeken. Ik wil hem terug
sturen maar contact maken lukt niet, ik kom niet binnen. Hij
is helemaal in zijn eigen wereldje. Ik wacht totdat hij toch
weer naar links gaat en zet mijn territoriumfluit in. Deze
komt gelukkig wel binnen. Bij het horen van dit signaal zet
hij zijn zwarte dop strak in het gras en cirkelt in de
rondte. En ja hoor, ook de 10de dummy is binnen.
10 punten levert deze proef op. Hier hebben we belachelijk
veel punten verspeeld, maar wat ben ik trots op die malle
hond.
Alles
keurig binnen. Nou ja keurig, we gaan na zo een dag niet
zitten muggenziften over inspringen, meesleur-acties,
plaspauzes en modelapporten. Er moet tenslotte iets te
wensen overblijven.